شرح حال استاد احمد زمردیان:

حاج احمد زمردیان در ذیحجه 1337 ( مهرماه 1298 ه.ش ) در شیراز دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مدارس روزانه و تحصیلات متوسطه را بصورت شبانه طی نمودند و در طول 80 سال زندگی پربار خود هرگز دست از تحصیل علم برنداشتند. به زبان عربی در حد استفاده از کتب مختلف تفاسیر عربی قرآن و به زبان انگلیسی در حد محاوره روزمره تسلط کامل داشتند. ایشان به شعر علاقه وافر داشتند و بیشتر اشعار شعرای نامی ایران را خوانده بودند. به سعدی، مولانا و حافظ ارادتی خاص داشتند و دیوان اشعار حافظ را حفظ بودند. ایشان خود نیز شاعری والا مقام بودند و در طول زندگی خود بیش از هفتصد صفحه شعر سروده اند. با قرآن بسیار مونس بودند و جلسات قرائت قرآن به صورت هفتگی در منزل ایشان دایر بود؛ علاقه وافر ایشان به قرآن، دعا و شعر موجبات آفرینش آثار ارزشمند ایشان را فراهم آوردند. وی در زمینه های متفاوت از جمله آثار علمی، فلسفی و حتی رمان مطالعه ی فراوان داشتند. سبک نگارشی ایشان شباهت زیادی به سبک نگارش علامه طباطبایی داشت.

ویژگی های فردی :

از ویژگی های فردی و شخصیتی ایشان می توان به اراده ی قوی، روح سلیم، خوی نیکو، مهربانی، تیزهوشی، پشتکار و حافظه خوبشان اشاره کرد. بزرگی، علم و دانش ایشان موجب گشته بود تا مورد اعتماد و وثوق اطرافیان باشد و همواره در صورت بروز اختلافات شخصی از ایشان به عنوان داور دعوت می شد. محل کسب و کار ایشان همواره محل تجمع روحانیون، فضلا و اهل علم بود و بسیاری مباحث علمی و اسلامی در محضر ایشان مورد بحث قرار می گرفت. ایشان سال ها در محضر آیات عظام مکارم شیرازی، بهاء الدین محلاتی، حجت الاسلام مجد الدین محلاتی و … کسب علم نموده و در سفرهایی که به کربلا و نجف داشته از محضر آیات عظام حکیم و خویی و سایر علمای آن بلاد نیز کسب فیض کرده بودند. وی اولین نماینده آیت الله مکارم شیرازی، مرجع بزرگ تقلید در شیراز بودند. به ائمه اطهار به شدت عشق می ورزیدند و همواره به دوستداران اهل بیت خواندن کتاب وصال العارفین ( شرح دعای روز عرفه امام حسین «ع») را توصیه می کردند. ایشان 15 دی ماه 1378 ه.ش (27 رمضان المبارک 1420 ه.ق ) در ماه نزول قرآن چشم از جهان فروبستند. روحشان قرین رحمت باد.